''Llamamos Pablo y Consuela...

...somos los gatitos de Jero.''

Graag wil ik jullie voorstellen aan mijn eerste twee vrienden in Paraguay: Pablo en Consuela. Ze zijn harig, hebben een imposante snor en zijn nu en dan erg ondeugend. Op onderstaande foto poseren ze een beetje slaperig voor de camera. Pablo is de linker: een katertje van ongeveer vier maanden oud. Hij is vernoemd naar de beruchte Colombiaanse drugsbaron, ‘cause who he are, is dim in the light of Pablo Escobar’ (uit: ‘Protect ya neck’ van de Wu-Tang Clan). Hij is namelijk een sluwe boef als het om eten stelen gaat en draagt ook een stemmig streepjespak, alsof ie net uit de Paraguayaanse Bijlmerbajes is ontsnapt. Consuela is de gemaskerde poes die rechts op de foto staat. Ze is twee maanden oud en ontzettend lief en aanhalig. Ze is vernoemd naar de Mexican maid uit de cartoonserie Family Guy. Gewoon omdat ik dat een heel grappig personage vind.

Pablo en Consuela wonen sinds vorige week bij me. Ze zijn door de organisatie Adoptame (http://www.facebook.com/adoptame.py?v=info) van de straat gehaald. Adoptame is een dierenbeschermingsorganisatie die zwerfkatten en zwerfhonden opvangt en voor hen een thuis zoekt. Omdat er zoveel zwervende dieren zijn in Asunción, is er niet voldoende plaats om de dieren allemaal in één gebouw onder te brengen. Daarom zoekt de organisatie particulieren die tijdelijk onderdak kunnen bieden aan één of meer viervoeters. Toen ik met een collega praatte over huisdieren en vertelde dat ik mijn kat in Nederland zo miste, vertelde ze mij dat een vriendin van haar betrokken is bij Adoptame en vroeg ze me of ik het leuk zou vinden om voor een kat (oké, dat werden er dus twee) te zorgen totdat daarvoor een baasje is gevonden. Dat wilde ik wel, want zo heb ik wat gezelschap en help ik Adoptame ook een beetje. Aldus fungeer ik momenteel niet alleen als jurist, maar ook als kattenopvang in Paraguay. Stiekem vind ik beide katjes al zo leuk dat ik ze mee naar huis zou willen nemen…

De titel van dit blogbericht betekent overigens ‘wij heten Pablo en Consuela, we zijn de katjes van Jero,’ en is geïnspireerd op één van de eerste zinnetjes Frans die ik leerde: ‘je m’appelle Minoumi, je suis le chat de Julie.’ Een zinnetje dat me altijd is bijgebleven en voor mij zowel mijn liefde voor Frans als voor katten verwoordt. Ik ben er ook stellig van overtuigd dat kattengemauw een soort Frans dialect is; het kan niet anders dan dat deze elegante dieren zich uitdrukken in de meest elegante taal die bestaat. Maar dit geheel terzijde. ‘Jero’ verwijst trouwens naar mij. Hier in Paraguay sta ik namelijk bekend onder deze naam (spreek uit: Ggggero). ‘Jeroen’ is echt een geweldige tongbreker voor elke Paraguayaan (en elke andere niet-Nederlander die ik tot nu toe ben tegengekomen), vandaar dat men het houdt op Jero of Jeronimo. Ik ga me al bijna voorstellen als Jero(nimo)…